Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Θυμάμαι εκείνα τα παλιά Χριστούγεννα…




 
Χριστός γεννάται δοξάσατε !
Ευλογημένα καί Άγια Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο !




Διάβασα κάπου μερικές «Χριστουγεννιάτικες σκέψεις» ενός ανθρώπου από αυτούς πού ευτύχισαν και έζησαν λίγο από εκείνα τα παλιά «ανθρώπινα Χριστούγεννα» καί πού εμείς οι νεώτεροι δυστυχώς δεν τα προλάβαμε…

«Θα ήθελα δύο πράγματα να σας πω από την παιδική μου ηλικία, για να τα συγκρίνουμε με την σημερινή άνοστη πραγματικότητα…

Λοιπόν, το πρώτο πράγμα που εμείς τα παιδιά βλέπαμε εκείνη την εποχή του 1935, του ’38 και του 1940 και ’45, ήταν το γενικό άσπρισμα στις μέρες των μεγάλων γιορτών. Άσπριζαν τις μάντρες, τις αυλές, τα πέτρινα πεζοδρόμια, τα σπίτια μέσα και έξω, τους κορμούς των δένδρων μέχρι τη μέση. Άσπρίζαμε τα πάντα ! Γενικό καθάρισμα και απολύμανση μέσα - έξω.

Ακολουθούσε βέβαια ( ή, και προηγείτο μερικές φορές ) και ο γενικός «καθαρισμός» της μέσα ψυχής μας, μικρών και μεγάλων, μέσα από την Ιερή Εξομολόγηση.

Είτε στον παπά της Ενορίας μας, είτε και στον αμέσως παρακάτω,  (αν της Ενορίας μας ήταν και πολύ αυστηρός) γιά να πούμε τα όποια κρίματά μας…

Γιατί, πώς να το κάνουμε τώρα,  Χριστούγεννα έρχονταν, τι σόϊ  Γέννηση Χριστού θα κάναμε στερημένοι σαν φτωχοί, ακόμη και την  Αγία Κοινωνία ;
Και βέβαια ούτε κάν περνούσε από το μυαλό μας, άς είμαστε και παιδιά, να πάμε χωρίς Εξομολόγηση  να πλησιάσουμε τον Χριστό μέσα στην Αγία Κοινωνία.
Το τι  γίνεται βέβαια σήμερα πού γίναμε όλοι «άγιοι», άστα και κλάφτα…

Στα σπίτια τώρα ο στολισμός ήταν πολύ φτωχικός. Εκείνο στο οποίο επέμεναν ήταν η καθαριότητα και η εξωτερική και η εσωτερική.
Έτσι το πρωινό των Χριστουγέννων, ξυπνούσαν μια ώρα νωρίτερα οι νοικοκυρές, για να συγυρίσουν και στρώσουν το σπίτι, έτσι ώστε όταν θα γυρίσουν από την Εκκλησία, να τους περιμένει ολοκάθαρο το σπιτικό.

Γιατί;

Εμείς όλα τα πιτσιρίκια εκείνης της εποχής ρωτούσαμε «γιατί αυτή η τόση σχολαστικότητα στο άσπρισμα και γενική ετοιμασία του σπιτιού;» και η απάντησις των μεγάλων ήταν συνήθως διπλή:

Πρώτον, γιατί ήταν Χριστούγεννα, και  δεύτερον…



Δεύτερον λοιπόν, γιατί ο Χριστός που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ  θα ήταν ο ΠΡΩΤΟΣ επισκέπτης στο σπίτι μας, μαζί με τους Αγγέλους και τους μάγους εκ Περσίας.

Πω ! πώωωωω, λέγαμε εμείς, θα ήρχετο ο Χριστούλης; Στο σπίτι μας; Μα πώς; Πότε; Πώς μπορεί να γίνει αυτό το πράγμα; Με ποιό τρόπο;

Και οι μεγάλοι μας απαντούσαν με πολλή φυσικότητα, απάντηση που πρέπει να δίδετε και σεις οι γονείς σήμερα στα παιδιά σας. 
«Δεν θα πάμε όλοι μαζί οικογενειακώς να κοινωνήσουμε; Ναι, Έ, λοιπόν όλοι εμείς, ο μπαμπάς, η μαμά, ο παππούς, η γιαγιά, τα παιδιά, μαζί με τη Θεία Κοινωνία θα φέρουμε και τον Χριστό στο σπίτι μας. Μαζί Του θα γιορτάσουμε, μαζί Του θα περάσουμε καλά και αγιασμένα Χριστούγεννα…»

Καταπληκτικό, θαυμάσιο και εξαίσιο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει αυτό σήμερα στην εποχή μας, είναι πάρα πολύ σπάνια. Ο Χριστός στο φτωχικό μας, στην καλύβα μας, ή και στο αρχοντικό μας.
Επαναλαμβάνω Χριστούγεννα με τον Χριστό στο σπίτι ! Με τον Χριστό στο σπίτι και στην οικογένειά μας ! Έτσι το νοιώθαμε ότι «μυστικά» συμβαίνει κι΄είμαστε χαρούμενοι κι΄όχι δυστυχισμένοι, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι με τα παιδιά τους σήμερα…

Δυστυχώς σήμερα οι περισσότεροι Νεοέλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, γιορτάζουν Χριστούγεννα χωρίς Χριστό ! Άδειες ψυχές, άδεια τα πάντα...
Το δεύτερο πράμα που ήθελα να σας πω, αναφέρεται στα δώρα. Τα  δώρα χαρίζονταν σε δυο κατηγορίες !

Τα πρώτα είχαν σχέση με τα Χριστούγεννα, και ήταν συνήθως ένα ζευγάρι κάλτσες, ένα ζευγάρι παπούτσια, το παντελόνι, μια γραβάτα, ένα πουκάμισο και τα λοιπά και τα λοιπά, ένα παλτό, ένα φόρεμα,… Αυτά τα φορούσαν οι Χριστιανοί τα Χριστούγεννα για πρώτη φορά, για να αγιαστούν και αυτά μέσα στην Εκκλησία. Όπως η Εκκλησία αγιάζει τα σπίτια, αγιάζει τα χωράφια, τα αμπέλια και τις στάνες με τα ζώα τους κήπους και τα πηγάδια, τα γεννήματα με τους καρπούς και τόσα άλλα, έτσι και στο Χριστουγεννιάτικο Εκκλησιασμό κάθε τι καινούργιο που φορούσαμε πάνω μας, έπρεπε να αγιαστεί εκείνη την ημέρα για να στεριώσει, για να φορεθεί με υγεία, με χαρά πνευματική.
Χάθηκε και αυτό το ευλογημένο έθιμο, έθιμο που έφερνε πιο κοντά τον άνθρωπο με την Εκκλησία και τις γιορτές, που τον έντυνε πνευματικά γιατί τα πάντα αγιάζει ο Χριστός με την Εκκλησία Του.

Τα δεύτερα δώρα ήταν για την Πρωτοχρονιά και ήσαν βέβαια διάφορα παιχνιδάκια για τα μικρά παιδιά που «έφερνε» συνήθως ο Άγιος Βασίλειος ή αργά το βράδυ ή το πρωί πρωί τα βάζανε οι γονείς κρυφά στις θέσεις τους...

Εμείς τώρα, τι απ΄όλα αυτά, καί τί είδος Χριστούγεννα εφέτος  θα κάνουμε ;


Originalpress


Δεν υπάρχουν σχόλια: