Ανυπόδητος ακόμη καί στήν κηδεία του !
Τις μέρες αυτές, πού η βαρυχειμωνιά κτυπάει τις καρδιές και τις πόρτες μας, και άλλους μας βρίσκει σε ζεστά διαμερίσματα, άλλους σε παγωμένα σπίτια, κι΄ άλλους στα χαλάσματα, στα παγκάκια, και μερικούς κάτω από τα δένδρα ( γιατί υπάρχουν κι΄ αυτοί...), ένας παλιός Πατρινός «Σαϊνης ονόματι» πέθανε, προφανώς από τήν παγωνιά μέσα στο γκρεμισμένο του σπίτι…
Το μάθαμε αργά για να πάμε κι΄ εμείς στην κηδεία του…
Αλλά παρ΄ όλα αυτά, η εντύπωση πού αποκομίσαμε μόνο και μόνο από τους δεκάδες Πατρινούς πού μάθαμε ότι παραβρέθηκαν στην κηδεία αυτού του άσημου και παραπεταμένου ανθρώπου, δείχνει πώς υπάρχουν ακόμη αρκετοί φιλάνθρωποι σ΄ αυτή την πολιτεία μας πού έχουν πόνο ψυχής και ανθρώπινα αισθήματα αλληλεγγύης ακόμη και για τους τελευταίους της γής…
Πού παρευρέθηκαν στόν ανυπόδητο τής πολιτείας μας, καί σ΄ εναν άνθρωπο πού δεν είχε πολιτικές περγαμηνές, αριστοκρατικές ρίζες, ευγενή καταγωγή, ή και επαγγελματική καταξίωση...
Πηγή: http://patrablog.blogspot.com
Τον λέγανε Σαϊνη για την δεινή ευστροφία του και υπήρξε ένας ξεπεσμένος πλανόδιος έμπορος των συνοικιών.
Ξεφύτρωνε καθημερινά από την Άνω Πόλη, σαν τους παλιούς επαίτες της οδού Γερμανού, και ήταν ένας αριστοκράτης στις συνήθειές του διαθέτοντας και αρκετό χιούμορ.
Έξω από τον Άγιο Δημήτριο.
Τηρουμένων κάποιων αναλογιών, μας θύμιζε λίγο εκείνους τους παλαιούς σοφούς καί αξιοπρεπείς επαίτες της αρχαιότητος.
Δεν είχε ουδεμία σχέση μέ τους σημερινούς εκατοντάδες εισαγόμενους ψευτο-επαίτες της Πάτρας μας , αυτούς τους επαγγελματίες μακρυχέρηδες πού έχουν γεμίσει την πολιτεία μας ψυχοπλακώνοντάς μας αρκετές φορές με τα συνήθη τους τροπάρια « για το γάλα του παιδιού μου» ( συνήθως όμως του νταβατζή πού θα τής πάρει τις εισπράξεις μόλις τελειώσει το «ωράριο εργασίας» της και θα παραδώσει αλλού το νοικιασμένο μωρό).
Βοηθείστε με ( άλλος αυτός ), « για τα 5 παιδιά μου» ( όλα στην Ρουμανία όπου θα καταλήξουν και τα Ελληνικά ευρώ ), και «γιά την ψυχή της μάνας μας…» ( άλλη παρακλητική ευχή αυτή ).
Ο αείμνηστος αδελφός Γιώργος Παναγιωτόπουλος ( Σαίνης) αναπαύεται τώρα στο τελευταίο του κατάλυμα, παγωμένο κι΄ αυτό όπως τότε πού ζούσε, στο ορεινό Γολέμι της Τριταίας.
Άς πούμε και μιά ευχή ο καθένας μας σαν συμπολίτες του σ΄ αυτή την Πόλη, να αναπαύσει ο Θεός την ψυχή του «είς χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων »
===================
Τά παρακάτω υπόλοιπα, σχετικά μέ τον Γιώργο Σαϊνη, είναι όσα βρήκαμε και μαζέψαμε από το τοπικό διαδίκτυο…
Στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Γολέμι Τριταίας του Δήμου Ερυμάνθου, θα αναπαυθεί από σήμερα το μεσημέρι ο Γιώργος «Σαΐνης», ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος, που βρέθηκε παγωμένος στο γιαπί που κοιμόταν επί της Δανιηλίδος, από φίλο του κρεοπώλη από την Ανω Πόλη.
Στις 12.00 το μεσημέρι, φίλοι και συγγενείς του θα πραγματοποιήσουν τρισάγιο στην μνήμη του, στον Ιερό Ναό Αγ. Δημητρίου.
Η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη στην κοινωνία της Ανω Πόλης, όπου κυκλοφορούσε με το ραβδί στο χέρι και ξυπόλητος χειμώνα - καλοκαίρι.
Ο Γιώργος «Σαΐνης» είχε έρθει από μικρός στην Πάτρα. Ήταν γιος του πλανόδιου γανωματή Νίκου Παναγιωτόπουλου και της συζύγου του Χριστίνας και διέμεναν στην οδό Εϋνάρδου, μέχρι τον θάνατο των γονιών του.
Ο Γιώργος «Σαΐνης» δεν δέχονταν την συνδρομή οποιουδήποτε, ενώ δέχθηκε την επίσκεψη κοινωνικού λειτουργού δυο συνεχόμενες ημέρες αλλά αρνήθηκε να «μετακομίσει» από το παλαιό σπίτι της οδού Δανιηλίδος.
http://www.patrastimes.gr/arthro.php?id=53741
-----------------
Στερνό αντίο απηύθυναν σήμερα το μεσημέρι, οι φίλοι του στην άνω πόλη Πάτρας και ελάχιστοι μακρινοί συγγενείς του στον αξιαγάπητο «ξυπόλητο άρχοντα» Γιώργη Παναγιωτόπουλο, γνωστότερο με του υποκοριστικό Σαΐνης.
Ο Γιώργης «Σαΐνης»
ανυπόδητος ήρθε στη ζωή και και ξυπόλητος έφυγε, αφού η απαίτηση των φίλων του
προς τον γραφείο που ανέλαβε την κηδεία του ήταν ρητή: Μην τολμήσεις και του
φορέσεις παπούτσια γιατί αυτή ήταν η επιθυμία του.
Ο «ξυπόλητος άρχοντας» της άνω
πόλης παπούτσια φόρεσε για λίγες ημέρες μόνον, μετά από την εγχείρηση που είχε
υποβληθεί για προστάτη, ώσπου τα πέταξε και πάλι για να νιώσει ελεύθερος!
Στις 12 το μεσημέρι, από τον Ι.
Ναό του Αγ. Δημητρίου Πατρών, πραγματοποιήθηκε τρισάγιο στην μνήμη του
αξιοπρεπούς μποέμ με την συμμετοχή πλήθους από φίλους και γνωστούς, που
προσήλθαν να τιμήσουν την μνήμη του και να του απευθύνουν το τελευταίο αντίο.
Στην συνέχεια η σορός του
εκλιπόντα διακομίσθη στο Γολέμι Τριταίας, όπου και η τελευταία κατοικία του,
καθώς συγγενείς του παραχώρησαν τάφο για να αναπαυθεί αιώνια. Εκεί διαβάστηκε
και η εξόδιος ακολουθία.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τόσο η
ταφή, που έγινε από το γραφείο κηδειών Γιάννη Δ. Χαριτάτου όσο και τα έξοδα
κηδείας έγιναν αμισθί από το προαναφερόμενο γραφείο.
Μάλιστα οι φίλοι του, που
απεδείχθη ότι δεν ήσαν και λίγοι, είχαν αποφασίσει να κάνουν την ταφή στην
Πάτρα, καθώς ήταν γνωστό ότι ο συγχωρεμένος Γιώργης ήταν το τελευταίο μέλος της
οικογένειας Παναγιωτόπουλος, είχε τρία παιδιά, μία κοπέλα και δύο άντρες, αλλά
τελευταία στιγμή βρέθηκαν συγγενείς που δήλωσαν επιθυμία να του προσφέρουν
τα΄φο στο Γολέμι Τριταίας.
Τον συγχωρεμένο ανακάλυψε
φίλος, που το πρωί των Χριστουγέννων, ώρα 9 στάλθηκε να του πάει φαγητό εκ
μέρους του χασάπη Χρήστου Φιλόπουλου. Επισκέφτηκε την τρώγλη που ζούσε τις
τελευταίες ημέρες, στην οδό Δανιηλίδος 14 και συμβολή με την Παντοκράτορος,
καθώς είχε μετακομίσει από την προηγούμενη οικία διαμονής του, στην συμβολή των
οδών Παντοκράτορος και Εϋνάρδου, και είδε το θλιβερό θέαμα.
Πρέπει να τονιστεί ότι ο
προαναφερόμενος φίλος, χασάπης της άνω πόλης Χρήστος Φιλόπουλος, του είχε βρει
κατοικία με ανθρώπινες συνθήκες, στην προηγούμενη διεύθυνση.
Αλλά και ο δημοτικός σύμβουλος
Δημ. Αϊβαλής, γεννημένος στην άνω πόλη, που παραστάθηκε στην κηδεία, είπε για
τον συγχωρεμένο:
«Εμείς στην πάνω χώρα ξέραμε τον
Γιώργη από κοντά, γνωρίζαμε τις συνήθειές του και πόσο υπερήφανος ένοιωθε, αφού
δεν επιβάρυνε κανένα για την διαβίωσή του, ασχέτως εάν όλοι εμεί τον νοιώθαμε
δικό μας άνθρωπο και πράτταμε όπως έπρεπε.
Ο Γιώργης μας ξυπόλητος γυρνούσε
μία ζωή, τώρα στην κάσα μέσα θα του φορούσαμε παπούτσια; Όχι, γιαυτό και είπαμε
στον Χαριτάτο: Βρες τρόπο, κάλυψε τα πόδια με λουλούδια, αλλά παπούτσια μην του
φορέσεις!».
Κυρία που τον συνάντησε προ ημερών είπε: «Μου ζήτησε ένα τσιγάρο να καπνίσει, του έδωσα όλο το πακέτο μου, να το πάρει και κείνος μου απάντησε, "όχι, ένα τσιγάρο σου ζήτησα, κι όχι ολόκληρο το πακέτο"».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου